Από την αρχή...μέχρι το χάος
Συνήθως μια έκπληξη είναι ευχάριστη!
Οι εκπλήξεις φτιάχτηκαν για να μας γεμίζουν με απροσδόκητη χαρά, και συχνά σηματοδοτούν κάτι σημαντικό, από ένα ευχάριστο γεγονός μέχρι την έκφραση κάποιου συναισθήματος, με απώτερο σκοπό να προσφέρουν στο άτομο που τις δέχεται μια ευφορία. Βέβαια δεν είναι λίγοι αυτοί στους οποίους δεν αρέσουν αυτού του είδους τα "αναπάντεχα", είναι αυτοί που θέλουν να ξέρουν τι να περιμένουν, όπως συχνά λένε οι ίδιοι.
Σε μια θεραπεία όμως δεν χωράνε εκπλήξεις (κανόνας Νο1 που σπάει και τα σπάει όταν σπάει!) .
Τα άτομα που παρακολουθούν συνεδρίες λογοθεραπείας πολύ συχνά χρειάζονται όλη την απαραίτητη βοήθεια και τις πιο κατάλληλες συνθήκες για να συγκεντρωθούν και να εκτελέσουν τις ασκήσεις και δραστηριότητες που τους έχουν ζητηθεί. Σαν θεραπευτές πρέπει να φροντίζουμε να προσφέρουμε όλη την ασφάλεια που μπορούμε οργανώνοντας την συνεδρία μας με τη γνωστή ατάκα "αρχή, μέση και τέλος." Το να ξέρει το άτομο τι τον περιμένει, την σειρά με την οποία θα εξελιχθούν οι δραστηριότητες που έχουμε στο πρόγραμμα, το βοηθάει να οργανωθεί, να προετοιμαστεί και να ψάξει μέσα του τις πιο σωστές απαντήσεις και αντιδράσεις. Ένα καλά οργανωμένο πρόγραμμα , για το οποίο και ενημερώνεται το άτομο, το βγάζει απ' τη δυσάρεστη στην προκειμένη περίπτωση θέση να βρεθεί προ εκπλήξεως. Οι εκπλήξεις και οι αναταραχές σε ένα θεραπευτικό πλάνο συχνά προκαλούνε σύγχυση στο άτομο ( ειδικότερα σε περιπτώσεις διάσπασης προσοχής ), οδηγώντας το να χάσει τη σειρά και τη ροή των σκέψεων και ίσως να καταλήξουμε σε αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Εξάλλου η συγκέντρωση και η οργάνωση αποτελούνε από μόνες τους θεραπευτικούς στόχους!
Βέβαια οι κανόνες φτιάχτηκαν για να σπάνε (και για να μην βαριόμαστε!)
Ένας τέτοιος κανόνας σπάει πολύ εύκολα και δεν είναι λίγες οι ανάγκες που μπορεί να μας οδηγήσουνε σε κάτι τέτοιο. Από μια απλή μέρα βαρεμάρας μέχρι απρόοπτες σκέψεις και στιγμές που θα πρέπει να μπορούμε να εντοπίσουμε, να αξιολογήσουμε και να αδράξουμε προς χάριν δικών μας συμφερόντων. Αυτό προϋποθέτει να έχουμε προετοιμαστεί σαν ομάδα, να ξέρουμε να σπάμε τον κανόνα "αρχή, μέση και τέλος" , να έχουμε ενημερώσει το άτομο ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί και να έχουμε εξασφαλίσει ότι το ίδιο νοιώθει άνετα με αυτή την πιθανότητα. Με όλες αυτές τις δικλείδες ασφαλείας ενεργοποιημένες λοιπόν, ΣΠΑΜΕ ΚΑΝΟΝΕΣ! Βγαίνουμε από το αυστηρό μας πρόγραμμα όποτε χρειαστεί και κρίνουμε ότι θα βοηθήσεις το άτομο, δεχόμαστε και δημιουργούμε ευχάριστες εκπλήξεις και μαθαίνουμε μέσα από αυτές ...
Όπως και να το κάνουμε, οι ζωές μας διέπονται από το χάος. Μα το χάος διέπεται κι αυτό από κανόνες.
